پرورش قارچ در منزل

گاهی افراد برای کسب تجربه و آموزش و خطا و آزمایش برای راه اندازی سالن های بزگ تر و حتی صنعتی یک سالن پرورش کوچک طراحی می کنند، تا بدین صورت بتوانند خود را محک بزنند و برای پروژه های بزرگتر آماده شوند.

فضایی که برای پرورش قارچ در منزل استفاده می شود باید به نحوی انتخاب شود که برایمان صرفه اقتصادی هم داشته باشد، زیرا ما زمان و انرژی صرف می کنیم و باید از لحاظ اقتصادی هم توجیه شود تا کسل کننده و خسته کننده هم نباشد.

بسیاری از سرپرستان خانواده ها علاوه بر داشتن یک شغل اصلی برای گذران زندگی، نیازمند به شغل دومی هم هستند که بتوانند زندگی راحت تری را برای خانواده ی خود فراهم کنند. علاوه بر شغل دوم آقایان، بسیاری از خانم های خانه دار نیز می توانند با یادگیری روش های پرورش قارچ دکمه ای، بعد از خانه داری در منزل (در زیرزمین یا هر مکان دیگری که می توان شرایط محیطی را برای پرورش قارچ ایجاد کرد)، به کسب درآمد بپردازند.

در این مقاله میخواهیم یک سالن پرورش قارچ ۵ تنی را در منزل به صورت اصولی راه اندازی کنیم:

فضای لازم برای راه اندازی یک سالن ۵ تنی:

حداقل فضایی که برای ۵ تن کمپوست (در یک سالن پرورش قارچ در منزل) لازم است، به صورتی که مقدار قارچی که بدست می آید بتواند هزینه ها را جبران کند، بسته به زمان، میزان ۱ تن تا ۱٫۲ تن قارچ می توان از آن برداشت کرد.

۵ متر عرض و حداقل ۸ متر طول و ارتفاع ۳ متر، برای ۵ تن کمپوست کافی است و هرچه این ابعاد بیشتر شود، زمینه برای تولید بیشتر خواهد شد ولی ابعاد کمتر از این مقدار ممکن است توجیه اقتصادی نداشته باشد.

پیش سالن:

برای این سالن باید اتاقک کوچکی با ابعاد ۲*۲ یا ۵/۱*۵/۲ داشته باشیم. این اتاقک برای این هدف است که هوا را در این مکان با کولر سرد کنیم و بعد وارد سالن شود یا هوا را با بخاری گرم کنیم و بعد به سالن بفرستیم و یا در زمان های برداشت از این اتاقک به عنوان یک انبار کوچک استفاده کنیم.

قفسه بندی:

قفسه بندی برای این ابعاد سالن ۵*۸، دو ردیف قفسه با عرض ۱۴۰ سانتی متری در طول ۷ متر با  ۳ طبقه می توان در نظر گرفت. فاصله بین طبقات معمولاً ۶۵-۷۰ سانتی متر در نظر گرفته می شود. قفسه بندی بهتر است از لوله های گالوانیزه انتخاب شود و با سیم گالوانیزه بسته شوند.

سیستم گردش هوا:

سیستم گردش هوا را می توان از وسط یا کناره های سالن گذاشت. در واحدهای کوچک بدلیل اینکه سیرکوله وجود ندارد و فقط ورود هوا داریم، هوادهی از وسط می باشد و کانال هوا را باید از وسط راهرو بکشیم.

باید یک اگزوز خروجی در انتهای سالن تعبیه کنیم که با هوای آزاد ارتباط داشته باشد و اگر به هوای آزاد ارتباطی نداشته باشد باید از طریق کانالی آن را به هوای آزاد خروجی دهیم.

رطوبت ساز:

اگر مشکل صدای رطوبت ساز مهم نیست می توانیم از رطوبت سازهای کوچک استفاده کنیم که دیگر نیازی به کولر و خنک کردن هوا نیست و این رطوبت سازها هم هوا را خنک می کند و هم رطوبت را تامین می کنند.

کانال های هواساز:

کانال های هواساز بهتر است از داکت های پلاستیکی با عرض ۵۰ سانتی متر استفاده شود در غیر اینصورت می توان با پلاستیک های پلی اتیلنی کانال های هواساز را ایجاد کنید به صورتی که اولین سوراخ آن در محل ورود هواساز به سالن زده شود و سوراخ های بعدی به فاصله ۵۰ سانتی متر با قطر ۵ سانتی متر زده شود.